„Bo Nową Hutą wszyscy łatwo wycierają sobie… buzie”

Poniżej cały wpis z Facebooka Tomasza Urynowicza:

„Odpowiadając zbiorowo osobom, którym nie spodobał się mój wczorajszy komentarz do słów Róży Thun w sprawie 7000 emigrantów i Nowej Huty, w której nikt by nie zauważył ich obecności.

Wszyscy z grubsza wiemy, co europosłanka chciała powiedzieć i czemu miał służyć użyty przez nią przykład. Nie zmienia to jednak faktu, że wyszło to niezbyt zręcznie i dało podstawy do różnych interpretacji. To ona, nie ja, posiała wiatr i zebrała burzę. Tak, jestem uczulony, a nawet przeczulony, na stygmatyzowanie Nowej Huty i traktowanie jej jak gorszej części Krakowa, czego od wielu lat jesteśmy świadkami (o działaniach prezydenta Jacka Majchrowskiego w tym zakresie pisałem już wielokrotnie, więc teraz ten wątek utnę). Walczyłem z tym w Radzie Miasta Krakowa i zamierzam walczyć dalej.

Dlaczego w wypowiedzi Róży Thun pojawiła się akurat Nowa Huta? Zapewne z bezmyślności. Szukała lokalnego (w końcu z Krakowa startuje do Europarlamentu) przykładu i tak się jej powiedziało. Czemu jednak nie przyszły jej do głowy Podgórze, Kurdwanów albo Stare Miasto (nota bene wyludnione o wiele bardziej niż najstarsza część Nowej Huty)?

Bo Nową Huta wszyscy łatwo wycierają sobie… buzie. Generalizują, oceniają, mają cudowne metody na uzdrowienie, a z tyłu głowy poczucie, że to daleko od centrum Krakowa i można tam wszystko zrobić. Na przykład wybudować osiedle bloków socjalnych w bezpośrednim sąsiedztwie najstarszej części dzielnicy, co właśnie się dzieje przy ul. Wańkowicza.

W takie myślenie i postępowanie polityków różnej maści wpisała się swoją wypowiedzią europosłanka i przeciwko temu zaprotestowałem.
Nie jest prawdą, że Róża Thun miała na myśli jakiekolwiek 7000 osób. Sama zresztą to doprecyzowała, odpowiadając na tweeta ministra Jakiego i argumentując, że Ukraińców jest u nas znacznie więcej. To prawda, zapomniała jednak wspomnieć, że różnice kulturowe, religijne, także rasowe są w ich przypadku o wiele mniejsze niż w przypadku uchodźców z Syrii, dla których ewentualna asymilacja i „wtopienie się w tłum mieszkańców” będą o wiele trudniejsze.

Naturalnym odruchem w takiej sytuacji będzie lgnięcie „do swoich”, a jego konsekwencją tworzenie gett. Przerobiło to wiele państw Europy Zachodniej. Nie chciałbym w Hucie takiego getta. Stąd mój wczorajszy wpis. Nie był on ani anty emigrancki, ani zbytnio polityczny. Wypływał z troski o Hutę i irytacji bezmyślnym użyciem jej jako przykładu.”