Nowohuckie wyjście z raju, czyli reporterska opowieść o 70 latach miasta i kombinatu

Autor książki, Leszek Konarski, dziennikarz Tygodnika „Przegląd”, nie dzieli historii Nowej Huty na złą i dobrą, lewicową i prawicową. Zarówno jedni, jak i drudzy, choć mieli różne poglądy polityczne, chcieli tego samego – mieć własne mieszkanie, dobrą pracę, wykształcić dzieci, żyć szczęśliwie. Nowa Huta była największym zbudowanym od podstaw miastem w Europie i zarazem największym eksperymentem społecznym, chęcią zbudowania idealnego miasta, w którym każdy byłby szczęśliwy, miał mieszkanie i pracę. Co wyszło z tego niezwykłego przedsięwzięcia? Wydawcą jest Tygodnik „Przegląd”.

– Nowej Hucie przypatruję się od prawie pół wieku, najpierw będąc reporterem „Dziennika Polskiego”, „Przeglądu Tygodniowego”, teraz „Przeglądu” i cały czas znajdowałem tu ciekawych ludzi do rozmowy, bardzo otwartych, szczerych w opisywaniu swoich perypetii życiowych i wielkich lokalnych patriotów. W maju 2019 roku w „Przeglądzie” napisałem artykuł „Ballada o Nowej Hucie”, który wzbudził, ku mojemu i redakcji zaskoczeniu, olbrzymie zainteresowanie. Szczególnie młodzi ludzie pisali, że jest 70-lecie Nowej Huty, a żaden z historyków nie napisał książki o tym mieście i kombinacie metalurgicznym – mówi Leszek Konarski.

Według pisarza wynika to z obawy naukowców przed posądzeniem o niepoprawność polityczną. – Wykorzystując sporo moich dawnych reportaży, postanowiłem napisać książkę o ludziach Nowej Huty, mieszkańcach i hutnikach, nie o prominentach dawnej i obecnej władzy. Wspominam blisko 300 moich rozmówców, przeważnie ludzi o których nikt wcześniej nie pisał, a może nawet ich sąsiedzi nie przypuszczają, że ci ludzie mnie zainteresowali – dodaje Leszek Konarski, autor książki.